Zo kom je aan informatie – als je moeite hebt met schrijven
Wanneer mensen de ambitie hebben om een website, kennisbank of e-book te maken, lopen ze vaak aan tegen de vraag: hoe kom ik aan informatie?
Er is een aantal trucs die je kunnen helpen om supersnel een grote berg informatie op papier te krijgen. Ook als je moeite hebt met schrijven.
1. Schud om te beginnen je eigen hoofd eens helemaal leeg…
Lekker schrijven doe je pas, wanneer je over ruim voldoende informatie beschikt.
Ik schrijf deze training volledig uit mijn hoofd. Simpelweg omdat ik inmiddels 25 jaar ervaring heb met het schrijven van teksten, en aan honderden studenten schrijfles heb gegeven.
Alle informatie die ik deel heb ik door en door beleefd en toegepast. En dan is het relatief eenvoudig om het op te schrijven.
Jij zult ook vast heel veel informatie over jouw onderwerp in je hoofd hebben. Maar misschien komt het er niet zo gemakkelijk uit, omdat je moeite hebt het op te schrijven.
Gelukkig zijn er verschillende manieren om je hoofd tot op het laatste snippertje informatie leeg te schudden.
Dit is belangrijk, want je zit waarschijnlijk op goud.
Het zelf-interview
Jij kunt vast heel goed over jouw onderwerp vertellen. Als iemand jou vraagt: vertel eens iets over [jouw onderwerp]? Dan weet je waarschijnlijk niet eens waar je moet beginnen, zoveel weet je ervan.
Maar wanneer je een geïnteresseerde toehoorder hebt, die ook nog vragen stelt, dan praat je er waarschijnlijk gemakkelijk een hele avond over vol.
En dat is precies wat je doet: praten en dat opnemen met je telefoon, tablet of opnamerecorder.
Ga niet in het wilde weg vertellen. Dan heb je straks een ongeorganiseerde berg informatie, die je moet structureren. Je raakt dan alsnog verstrikt in de tekst.
Aan de hand van een voorbeeld laat ik je zien hoe je je voorbereid op het zelfinterview.
Het onderwerp van haar website: verbouwing in Barcelona
Een belangrijk thema is hier: vergunningen
Dat wordt het onderwerp van een artikel: Vergunningen bij een verbouwing van een appartement in Barcelona.
Nu bedenk ik de vragen die haar potentiële klanten kunnen hebben:
- Welke vergunningen heb je nodig bij een verbouwing?
- Wat kosten de vergunningen en het aanvragen ervan?
- Hoe lang duurt het voordat ik ze heb en wat kan ik tot die tijd wel doen met mijn verbouwing?
- Hoe weet ik dat ik de juiste vergunningen heb?
- Wie (ik, de aannemer of de architect) vraagt ze aan en waarom?
- Wie is uiteindelijk verantwoordelijk voor dat de verbouwing binnen de vergunning wordt gedaan: ik, de architect of de aannemer?
- Spelen de VvE of mijn buren nog een rol bij de vergunningen?
- Waar vraag ik deze vergunningen aan en hoe gaat dat in zijn werk?
- Heb je nog tips & trucs voor het aanvragen?
- Wat zijn de risico’s wanneer ik ze niet aanvraag?
- Wat zijn de risico’s wanneer ik niet de juiste vergunningen heb aangevraagd?
- Ik spreek geen Spaans of Catalaans, is er een manier om de inhoud van de vergunningen toch te begrijpen?
- Wat zijn de ervaringen van mijn vrouw met het aanvragen van vergunning; welke problemen is zij tegengekomen?
- Wat kan mijn vrouw voor een klant betekenen bij het aanvragen van vergunningen?
Je kunt je voorstellen dat mijn vrouw de antwoorden op deze vragen voor een belangrijk deel zo uit haar mouw schudt.
Ze kan nu per vraag het antwoord opschrijven, maar dat kost haar veel tijd omdat ze moeite heeft met schrijven. Het kan ook zijn dat ze ertegen opziet, waardoor ze het gaat uitstellen. Of misschien wil ze het door iemand anders laten uittikken.
In al deze situaties is een zelf-interview dé oplossing.
Dit doe je door bovenstaande vragen simpelweg pratend te beantwoorden.
Mijn vrouw zet een opnamefunctie op haar laptop aan. Ze opent een document met de vragen en ze beantwoordt ze één voor één.
Als je het raar vindt om zo tegen jezelf te praten, kun je ook iemand vragen om de vragen te stellen. Je laat je dan gewoon interviewen.
Wees bij het geven van de antwoorden niet bang dat je te uitvoerig bent.
Leg juist alles zo goed mogelijk uit. Praat alsof je het aan iemand vertelt die volkomen onbekend is met alles rondom vergunningen. Ga ervan uit dat jouw toehoorder helemaal níets weet.
Hij weet niet wat een gemeente is en waarom die zich ermee bemoeit. Hij kent het begrip VvE niet en weet niet hoe dit in Spanje werkt. Hij begrijpt eigenlijk niet eens waar een vergunning precies voor is. Je zorgt dus dat je al deze begrippen ook goed definieert en toelicht.
Je gaat helemaal los en vertelt echt alles wat jij weet!
Als je alles uitvoerig hebt besproken en uitgelegd, ga je de opname uittikken. Gewoon vraag voor vraag.
Je schrijft op: Welke vergunningen heb je nodig bij een verbouwing? En daaronder tik je het antwoord dat je hebt gegeven.
Maak je nog geen zorgen over zinsbouw of alinea’s. Tik de opname gewoon zo snel mogelijk uit.
Als je tijdens het schrijven bedenkt dat je iets bent vergeten bij het beantwoorden van de vragen, schrijf dat dan wel op. Dit is informatie die niet mag ontbreken.
Je kunt het omzetten van spraak naar tekst ook laten doen door iemand anders. Er zijn mensen die dit voor een paar tientjes per uur doen. Maar ik weet niet of je daar budget voor (over) hebt.
Een andere optie is om het elektronisch te doen. Ik heb hier geen ervaringen mee. Als jij dat wel hebt, hoor ik het graag.
Pas wanneer alles op papier staat, ga je aan de tekst knutselen. Je zult merken dat dit nu veel gemakkelijker is, dan wanneer je op een lege pagina begint.
Met het zelf-interview en het uittikken ervan, heb je de stappen overgeslagen waar normaal gesproken de worsteling met de tekst plaatsvindt.
Je begint nu pas te schrijven als 95% van de tekst al op je scherm staat. En die woorden staan ook nog eens mooi gerangschikt onder de meest relevante vragen over het door jou gekozen onderwerp.
De beste manier om aan de tekst te gaan knutselen, is door hem hardop voor te lezen of in elk geval te mompelen. Zo hoor je of de zinnen lekker lopen. Struikel je in een zin, knip hem dan om te beginnen eens doormidden.
Het maken van alinea’s gaat je vast lukken.
Maak er eenheden van die over 1 dingetje gaan. Maak ze om te beginnen klein. Twee, drie of vier zinnen. Daarmee houd je de controle over de tekst.
Vind je lange alinea’s mooier: plak de tekstblokjes dan later aan elkaar.
Ik denk dat bovenstaand voorbeeld een artikel van zo’n 2000 woorden oplevert. Als je alle verschillende vergunningen inhoudelijk gaat toelichten, worden dit er nog veel meer.
Ik schat dat je de subvragen gemakkelijk binnen een uur kunt inspreken. Het zorgvuldig uittikken kan in een uur of 3. Daarna nog het knutselen op een kop en intro: 1 uur (dit is ruim genomen). Dan nog twee uur schaven aan de tekst.
Als je enige routine hebt, heb je met deze methode een artikel van 2500 woorden in 8 uur klaar. In 4 weken maak je er dan 20. Dat staat gelijk aan een stevig businessboek in één maand.
Maar het hoeft niet allemaal achter elkaar. Je kunt op deze manier gemakkelijk verspreid over een jaar 25 monsterartikelen schrijven. Of 25 hoofdstukken voor jouw lijvige e-book.
Hoe zou jouw website, blog of webwinkel veranderen als je er ruim 60.000 woorden aan superrelevante content aan toevoegt?
Voorwaarde is dus wel dat je alle informatie in je hoofd hebt klaarliggen. Maar dat is helaas niet bij iedereen het geval…
Interview een expert
Misschien wil jij teksten schrijven over een onderwerp waar je (nog) niet zoveel vanaf weet. Dan moet je ergens de informatie vandaan halen.
Zoals je zojuist las, is het zelfinterview een ideale manier om snel en gestructureerd veel informatie te verzamelen. Maar als je niet jezelf kunt interviewen, omdat je over onvoldoende kennis beschikt, moet je op zoek naar een specialist.
Ik maakte voor mijn webwinkel alle productteksten met de hulp van gespecialiseerde verpleegkundigen. Ik zocht naar dé verpleegkundige in de wereld van incontinentiematerialen. Ik vond haar en zij was bereid haar kennis te delen.
Laten kwamen daar nog verpleegkundigen van de fabrikanten bij, met wie ik uren sprak. Voor ons op tafel lagen de producten. Ik trok alles uit ze, zodat de informatie in mijn webshop de beste in de markt zou worden.
En het heeft gewerkt: alle concurrenten schrijven mijn teksten nu over.
Ik ben daar niet blij mee, maar het laat zien dat originele informatie uit de hand van een specialist de beste is die je kunt krijgen. Een specialist legt in elk woord dat hij spreekt zijn kennis en ervaring. En een lezer herkent dat.
Zo’n eerste interview met een specialist is vaak spannend. Hoe meer routine je erin krijgt, hoe beter het gaat. Maar met een slimme voorbereiding kun je ook bij het eerste interview met veel waardevolle informatie thuiskomen.
De truc is om het artikel al in de stijgers te zetten, zoals we ook bij het “zelf-interview” hebben gedaan.
Je kiest het onderwerp (beschrijf dit nauwkeurig) en je bedenkt de subvragen.
Dit print je uit en leg je voor je neer bij het interview. Je loopt vervolgens simpelweg het rijtje vragen af.
Het zal zeker gebeuren dat de geïnterviewde interessante dingen zegt die niet direct in het artikel passen.
Dan zeg je dat je heel nieuwsgierig bent naar deze informatie en of je hier een keer voor mag terugkomen. Misschien is er het gesprek nog tijd om het te bespreken.
De uitdaging is: laat de structuur die je vooraf hebt gekozen, niet los.
Het risico is te groot dat je gaat dolen in de informatie. Of dat je je laat verleiden om het onderwerp van het artikel oprekt om de nieuwe informatie er alsnog in te proppen. Of dat je het oude onderwerp loslaat, omdat je een betere hebt gevonden.
Vergeet bij een interview met een expert ook nooit om te vragen of hij of zij nog ideeën heeft voor interessante artikelen.
Leg nauwkeurig uit wat jouw onderwerp is en vraag welke thema’s hierbij belangrijk zijn. Haal de subvragen gewoon op bij de expert. Misschien krijg je nog interessant nieuws te horen dat een mooi artikel oplevert. Doe er je voordeel mee!
Misschien is de expert wel zo enthousiast over het onderwerp dat je een aantal keer mag terugkomen. Wellicht kun je een deal maken en betaal je iets voor de uren die jullie spreken. Soms is een fles wijn of restaurantbon al voldoende.
Ben niet te gierig, want deze bron kan van onschatbare waarde zijn voor jou. Een goed contact met dé expert op jouw onderwerp is goud waard.
Toen ik schrijfles gaf aan studenten van Fontys Hogescholen in Eindhoven, leek het wel of er voor hen maar één bron van informatie was: het internet.
En deels hadden deze studenten gelijk: het internet is een welhaast onuitputtelijke bron van kennis. Maar het is niet gezegd dat het altijd betrouwbaar is wat je er leest.
Internet is helaas de bron met het hoogste gehalte aan onzin, halve waarheden en propaganda.
Het is ook moeilijk om de websites die je vindt te beoordelen op hun betrouwbaarheid. Want je weet vaak niet wie erachter zit. Veel bronnen doen zich anders voor dan ze zijn.
Websites over gezondheid bijvoorbeeld, wekken vaak de indruk dat ze onderdeel zijn van een instituut of instelling in de gezondheidszorg. Ze gebruiken foto’s van mensen in witte jassen, om te insinueren dat artsen de teksten schrijven.
Vaak is het echter gewoon een bedrijf dat producten wil verkopen.
In de wereld van bijvoorbeeld gezondheid of marketing, zie je dat er eindeloos veel bull-shit artikelen worden geproduceerd.
Er worden vrijelijk onhaalbare claims gedaan en pseudotheorieën verspreid. Allemaal ongefundeerde beweringen, die vervolgens weer enthousiast worden overgenomen door bloggers of marketeers die ook niet de moeite nemen om de informatie met een kritisch oog te bekijken.
Ook zijn er veel websites die ogenschijnlijk objectieve informatie verspreiden, maar die zijn opgezet of worden gesponsord door het bedrijfsleven. Het doel is simpelweg het propageren van een idee of levenswijze, wat moet leiden tot meer verkopen van een bepaald product.
Deze website gaat over het snel en efficiënt schrijven van monsterlijk veel content, dus ik ga niet te diep in op het toetsen van informatie. Dit is gewoon heel lastig. En iedereen moet voor zichzelf bepalen hoe betrouwbaar en onderbouwd de informatie moet zijn. Jij moet zelf bepalen welke informatie je gebruikt als bron voor jouw eigen artikelen.
Houd er wel rekening mee dat als je het niet te nauw neemt met de betrouwbaarheid, de kans bestaat dat er pertinente onzin in je artikelen staat.
Lezers zullen je hierop wijzen en ook die feedback kan op internet of in je mailbox terecht komen. Vraag je af of je daar tegen kunt.
Hoe riskant het internet als bron ook is: we kunnen wel vaststellen dat het in de geschiedenis van de mensheid nog nooit zo gemakkelijk is geweest om snel veel informatie te verzamelen. Ook het checken van simpele feiten is nu een fluitje van een cent.
Bibliotheken
Vergeet overigens niet dat er ook nog bibliotheken vol met boeken zijn die kunnen dienen als bron van informatie.
Je lepelt er niet direct de informatie op voor een artikel als “7 Tips om snel rijk te worden”.
Maar boeken lezen over jouw onderwerp is natuurlijk een onmisbare stap om uiteindelijk zelf de expert te worden.
Zoals gezegd gaat er niks boven zelf de kennis hebben om snel, goede teksten te maken. Het is ideaal om artikelen te schrijven die je zo uit je eigen hoofd kunt opdiepen.
Dit lukt niet in een paar weken. Maar je een paar maanden intensief met een (relatief eenvoudig) onderwerp bezighouden, kan al voldoende zijn om teksten ter grootte van een flink boek te schrijven. Voor ingewikkeldere onderwerpen moet je in jaren rekenen.
Laat deze tijdsinvestering je niet tegenhouden. Het is toch geweldig leuk om je tot een serieuze kenner, en zelfs expert, te ontwikkelen?